صورت و سیرت

امروز یک برنامه از بی بی سی دیدم که یک زوج داشتند بررسی می کردند که چگونه بچه دار بشوند. مرد، یک بیماری ای داشت که استخوانهای صورتش درست رشد نکرده بودند و می توانست آن را به بچه اش منتقل کند. احتمال این که ژن معیوبش در نسل بعد بدتر شود هم بود. یعنی این که بچه اش نتواند حتی نفس بکشد یا غذا بخورد.
*
نشان می داد که این زن و شوهر تمام راهها را چک می کردند. بعد برای این که درست تصمیم بگیرند، در هر مرحله از تصمیم گیری با یک نمونه عملی از نزدیک (خانواده هایی که مشکل مشابه داشتند) مشورت می کردند. مثلا یک خانمی بود که ژن معیوبش را یک بار به بچه اش منتقل کرده بود، البته بیماری اش فرق می کرد، و دوباره حامله بود و بچه جدیدش هم همان مشکل را داشت. یا این که به دیدن خانواده ای رفتند که برای جلوگیری از انتقال ژن معیوب، آی وی اف می کردند. دو تا بچه را هم با بیماری مشابه همین مرد نشان داد که چه همه سختی می کشیدند.
*
خلاصه که یک پروسه مرتب و منظم برای تصمیم گیری داشتند. بعد در کنار همه این فاکتورها، اعم از این که رعایت حال بچه و مادر و پدر را کرده باشند، به فکر این بودند که حق و حقوق آدمهای معلول هم حفظ بشود. یعنی مرتب تاکید می کردند که دوست دارند تصمیمشان از نظر اخلاقی طوری باشد که آنها آزرده نشوند.
*
لینک برنامه را اینجا می گذارم. اینجا هم یک متنی است که خود این طرف نوشته است. در یکی از کامنتها برایش نوشته اند که دنیا به افرادی مثل شما احتیاج دارد. من هم با نگارنده موافقم!