اومدم بنویسم که حالمون خوبه و اشکال دوری این اینترنت است که ...
*
باشه برای فردا.
*
فقط مرسی بابت کامنت های پست قبل. خیلی مفید بودند.
۱۳۸۹ مهر ۹, جمعه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
یک زن 34 ساله. مادرِ یک دختر شش ساله و یک پسر یک سال و نیمه. بعد از سه سال، هوای وبلاگ نوشتن دارم. دوست دارم تجربیات سه سال گذشته رو هم گاهی یادآوری کنم. مهمترین چیزی که یادگرفتم تو این دوره، این بود که "تو لحظه باید زندگی کرد". یاد که نه، با گوشت و پوستم لمسش کردم و حالا هر روز دارم تمرینش می کنم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر